Cementi
(stom.), praškovi sastavljeni od raznih hemijskih jedinjenja. Postoje razne vrste cementa, oslatni c. nazvan zbog fosfatne kiseline koja se nalazi u tečnosti. Zbog velike adhezivne osobine upotrebljava se za cementovanje – fiksiranje krunica, inleja, mostova kao i podloga pri stavljanju plombi da bi zaštitili pulpu, kako od nadražaja materijala od koga se pravi plomba, tako i kao izolacija od termičkih nadražaja u slučaju metalnih plombi: silikatni c. služi za pravljenje stalnih plombi naročito na vidljivim površinama zuba. Djeluju štetno na pulpu, naročito u mlađih osoba, pa se između dentina i silikatne plombe stavlja podloga od fosfatnog cementa. Silikatni cementi su u bojama da se pri pravljenju plombi mogla boja tako komponovati da se plomba uopšte ne primjećuje; silikofosfatni c., kameni c., kombinacija prednja dva cementa (fosfatnog i silikatnog). Tvrđi su od njih, ali nisu transparentne boje. Upotrebljavaju se kod plombi i na griznim površinama.