Evolucija
Postanak i postupni razvitak život svijeta u prostoru i vremenu putem transformisanja prostijih u složenije organizacije živih bića, što se po «descendentnoj teoriji», koja organizme shvata kao istorijske tvorevine, odigralo uglavnom u ranijim geološkim epohama, u kojima su izumrli daleki preci današnjih (recentnih) organskih oblika. Najviše izlagane i kritikovane, klasične teorije e., Lamarkova teroija, Darwinova teorija, Weismannova teorija, teorija ortogeneze i mutaciona teorija, koje su prvi sistemi biološkog evolucionizma, sadrže prva rješenja uzroka transformisanja organizma. Moderni evolucionisti razlikuju «evoluciju», kao istorijski razvitak životg svijeta nepristupačan eksperimentu, i «specijaciju», aktuelno postajanje vrsta i prilagođavanje, koji se stalno vrše i čiji se mehanizam može otkriti u eksperimentu. Novo rješenje problema postanka vrsta očekuje se od sinteze koja se već vrši iz pojava koje ispituju genetika, fiziologija razvića, ekologija i biografija i iz analize najnižih taksonomnih jedinica. V. adaptavinizam, ekologija, indusctio, lamarkizam, mutacije, teorija (mutaciona), ortogeneza, taksonomija, razviće, filogeneza.
