Sulfonamidi
Grupa hemioterapijskih sredstava koja u svom sastavu imaju benzenski prsten sa sulfonamidskom grupom (-SO2NH2) u para-položaju prema amino-grupi (-NH2) i u kojima je jedan vodonik iz sulfonamiske grupe zamjenjen nekom grupom (npr. tiazolskom, pirimidisnkom, gvanidinskom), a u nekim je i vodonik u amino-grupi zamjenjen (npr. tiazolskom, pirimidinskom, gvanidinskom), a u nekim je i vodonik u amino-grupi zamjenjen (npr. ostatkom ćilibarne kiseline). S. djeluju bakteriostatično na razne patogene klice (streptokoki, gonokoki, meningokoki, penumokoki, stafilokoki, bacili dizenterije, Pasteurella pestis, kolibacili, Clostridium welchii, Friedländerov bacil, Ducreyev bacil, viruse trahoma i limfogranuloma venereum i još neki mikroorganizmi), zbog čega se upotrebljavaju u liječenju infekcija izazvanih ovim klicama. Ponekad ovi preparati mogu izazvati i toksičke pojave (cijanozu, albuminuriju, hematuriju, anuriju, hemolitičku anemiju i agranulocitozu, muku, povraćanje, vrtoglavicu, ospe na koži i dr.). U grupu sulfonamida spadaju: sulfanilamid, sulfatiazol, sukcinil-sulfatiazol, ftalil-sulfatiazol, sulfizoksazol, sulfapirazin, sulfizomidin, sulfamilon.
