Organak |
V. ramus |
|
Organisatio |
Organizacija, (1) biološki proces organizovanja nekog živog bića; (2) proizvod organizovanja; (3) patološki proces koji se sastoji u prorastanju vezivnog tkiva u nekom (zapaljenjem ili povredom) razorenom tkivu ili organu. |
|
Organismus |
Organizam, živo biće. Prvobitno nazvan tako po organima koje sadrži. Organizovanost živih bića vidi se, međutim, i u sastavu organa iz tkiva i po tkivima, i po sastavu ćelija, i dijelova ćelije. Živo biće je po svemu tome «organizam», koji je cjelina, čiji svi dijelovi čine specifičnu organizaciju. V. organum, organisatio, organski sistem. |
|
Organoidan |
Sličan nekom organu. |
|
Organoidi |
Raznooblične tvorevine u ćeliji u vezi sa njenim funkcionisanjem. |
|
Organon |
(grčki), organ, v. organum; o. spirale Cortii, v. Cortijev organ; o. vomeronasale, mali sluznički kanal nosne pregrade u kome se nalaze neuroepitelne ćelije koje služe kao receptori za miris. U čovjeka ovaj organ je zakržljao. Sin. Jacobsonov organ. |
|
Organoterapija |
V. therapia |
|
Organotropija |
Osobina nekih lijekova da se vežu za pojedine organe. V. parazitotropan. |
|
Organska jedinjenja |
V. jedinjenja |
|
Organska neuroza |
Neuroza organa, v. neurosis. |
|
Organske kiseline |
V. kiselina |
|
Organski sistem |
(1) svaki dio organizma koji predstavlja izvjesno jedinstvo: a) morfogenetski sistem (svaki embrionalni list); b) morfofiziološki sistem (ćelija); (2) fiziološki sistem (sistem fermenata u ćeliji, hormonski sistem); (3) indivudua kao cjelina; (4) genetički sistem (biotip), grupa genotipski skoro jednakih individua u prirodi; genotipska organizacija u okviru grupe individua jedne reprodukcione zajednice. V. varijacija, gastrulacija, genotip, morfogeneza, organizam. |
|
Organski srčani šumovi |
V. šum |
|
Organsko oboljenje |
V. oboljenje |
|
Organum |
Organ, dio tijela koji postaje od određenog embrionalnog tkiva, a sastoji se od jednog ili više tkiva i ima određeno mjesto u tijelu, veličinu i funkciju. U prostijih višećelijskih životinja može se sastojati samo od jednog tkiva; kad sadrži različita tkiva (u složenijih životinja), jedno od njih je nosilac njegove osnovne radnje. U biljaka organi su, u pomenutom smislu, mnogo rjeđe diferentovani, jer njihovo tijelo ima više difuznu građu, dok je ona u životinja više koncentrisana, utoliko više ukoliko je tip organizacije složeniji. Sin. organon. V. organizam, organisatio: analogni o., o. koji obavljaju slične funkcije. Npr., krila u insekata i u ptica; pluća puža i kičmenjaka, škrge u riba, ljuskara, insekata itd.; parenhimski o., o. koji je sagrađen od specifičnih ćelija između kojih se nalazi potporno tkivo, s krvnim sudovima, nervima itd. Npr., jetra, pluća, slezina, žlijezde. V. parenchyma. |
|