| okazija |
(lat. occasio gen.occasionis) prilika, zgoda, prigoda, povoljan sluèaj; povod, razlog |
|
| okazionalisti |
(lat. occasio) mn. fil. pristaše okazionalizma |
|
| okazionalizam |
(lat. occasio) fil.nauèavanjeo sluèajnim uzrocima, po kojem Bog svuda neposredno djeluje služeæi se voljom ljudi inagonom životinja samo kao povodom za djelovanje: ne utjeèu tijelo i duša jedno na drugo, kako je tvrdio Descarates, nego Bog stvara, u zgodn |
|
| okazionalni sistem |
fil. v, okazionalizam |
|
| okazionalno |
(lat. occasionaliter)pril. sluèajno,zgodom, prigodno |
|
| okazionar |
(lat. occasionarius) v. partizan |
|
| okcident |
(lat. occidere obiæi,sjesti, occindes) zalazak Sunca, zapad; supr. orijent; Okcident Zapad, države na zapadu, kulturazapadnih naroda |
|
| okcidentalan |
(lat. occidentalis) zapadni, zapadnjaèki |
|
| Okcidentalno carstvo |
Zapadno RimskoCarstvo |
|
| okcipicij |
(lat. occipitium)anat. zadnji dio glave, zatiljak |
|
| okcipitalni |
(lat. occipitalis) koji se tièe zatiljka; koji pripada zatiljku, zatiljni; os occipitalis èit. os okcipitalis (lat.) anat. zatiljna kost, zatiljaèa |
|
| okciput |
(lat. occiput) anat. v.okcipicij |
|
| oker |
(grè. ochros blijed,žuækast, zelenkast) ilovaèa žuta od željeznoga oksida; prid. okerast |
|
| okidrom |
(grè. okys brz,dramein infinitiv aorista od trecho trèim) onaj koji brzo trèi, tekliæ, glasnikpješak |
|
| okigrafija |
(grè. okys brz,grafo pišem) vještina brzog pisanja; tahigrafija |
|
