Grejanje
Održavanje toplote raznih prostorija u hladnim mjesecima na potrebnoj visini. Postoje dva načina g., lokalno ili pojedinačno i centralno. Za prenošenje toplote upotrebljavaju se vazduh, voda i vodena para. Za lokalno g. upotrebljavaju se. Kamini, metalne peći, peći od gline, gvozdene, irske, američke, cikrulacione, vetilacione peći, peći na plin, na naftu, petroleumske i električne peći. Za centralno g. upotrebljava su: topli vazduh, topla voda, vodena para u obliku tavaničnog grejanja, grejanja na daljinu i etažnog grejanja. S higijenske tačke gledišta zahtjeva se da instalacije za g. budu takve da se mogu prema potrebi bro, lako, izdašno i bezopasno regulisati, da se prilikom grejanja vazudh ne zagađuje gasovima, produktima sagorjevanja prašine, prašinom i pepelom da raspodjela temperature u prostoriji bude što ravnomjernija, da po mogućnosti bude u stalnom pogonu, da se toplota ne širi suviše jakim zračenjem da se relativna vlaga vazduha kreće u podnošljivim granicama i da pogon peći bude radionalan s obzirom na potrošnju materijala i na produkciju i iskorišćavanje toplote. Temperatura vazduha u raznim prostorijama s prosječnom relativnom vlagom od 30% do 50% treba da iznosi u sobama za stanovaje 18-20°C, u sobama za spavanje 14-16°C, u laboratorijama 19-20°C, u školama i javnim dvoranama 16-18°C, u radionicama 16-18°C, u čekaonicama i sporednim prostorijama 15-16°C.