Hranljive podloge
Ili vještačka hranilišta, mješavina raznih supstancija na kojima se bakterije mogu razmnožavati u vještačkim uslovima. One mogu biti prirodne (krv, krvni serum, ascitesna tečnost i dr.) i vještačke, od sintetičkih jedinjenja i prerađevina prirodnih produkata. Po svojoj konstituciji mogu biti tečne (bujon), polučvrste i čvrste (agar). Jednostavne podloge sadrže samo jednu supstanciju, one se često nazivaju i osnovne ili bazne podloge, jer služe kao osnovna za spravljanje raznih složenih podloga, koje mogu biti diferencijalne i selektivne. Da bi se mogle uočiti razne, naročito biohemijske osobine mikroorganizama, mnogim podlogama dodaju se indikatori i druge supstancije koje omogućavaju da se te osobine što jasnije manifestuju; diferencijalne podloge pored osnovnih podloga sadrže i razne supstancije: Endo-agar, laktoza-andrade-agar i druge koje omogućavju da se kolonije jedne vrste bakterija razlikuju od drugih; selektivne podloge, podloge kojima se dodaju supstancije koje stimulišu razmnožavanje jedne vrste i inhibišu razmnožavanje druge vrste bakterija: SS-agar, Wilson-Blair-agar, za izolovanje salmonela i šigela, Lőwenstein-Jensenova podloga za kultivisnaje bacila tuberkuloze, Claubergova za izolaciju bacila difterbegova za izolaciju bacila, difterije i druge. Virusi, rikecije i neke bakterije i protozoe mogu živjeti i razmnožavati se samo u živim ćelijama, oni se kultivišu na tkivnim kulturama, u embrionisanim kokošijim jajima.