Kolektivna zaštita
Sistem mjera čiji je cilj stvaranje maksimalno mogućih higijenskih, zdravih uslova rada. Za razliku od individualne (lične zaštite) kojom se prvenstveno štite pojedinci (v. individualna zaštita rada), kolektivna zaštita obuhvata grupe radnika sprovođenjem medicinskih i tehničkih zaštitinih mjera. Najčešće su sljedećeg tipa; zdravstveno vaspitanje, vakcinacije, ljekarski pregledi prije zaposlenja i sistematski periodični ljekarski pregledi, profesionalna orijentacija i selekcija, istraživanje škodljivih materija ili ranih znakova profesionalnih i dr. oboljenja i trovanja. To se postiće automatizacijom, mehanizacijom, hermetizacijom i racionalizacijom procesa rada, na bazi osnovnih principa higijene rada, zatim zaštitom od dijelova mašina, transmisija i opasnog alata, provođenjem ventilacije (lokalne i opšte), sprečavanjem stvaranja buke i vibracija, poboljšanjem osvjetljenja, stvaranjem povoljnih efektivnih temperatura i zone konfora i t. sl. Kolektivna zaštita uključuje i obezbjeđenje pauza u radu, većih odmora i rekreacije, planiranje poboljšanja ishrane, klime odnosa u grupnom radu i sl.
