Medicinska trijaža
Razvrstavanje povrijeđenih i bolesnih u ratu u grupe (kategorije) prema vrsti povrede ili bolesti, vrsti i hitnosti medicinske pomoći, trajanju liječenja, i prema načinu i pravcu evakuacije. Shodno ovome, trijaža može biti dijagnostička, terapeutska, prognostička i evakuaciono-transportna. Kriteirjum trijaže mijenja se zavisno od sljedećih uslova; broj povrijeđenih i bolesnih u datom periodu na etapi i raspoložive snage i sredstava, kao i stručnost osoblja koje zbrinjava povrijeđene i bolesne, zatim hitnost evakuacije s obzirom na ugroženost etape itd. U povoljnim uslovima trijaža će se usmjeriti k tome da što veći broj povrijeđenih i bolesnih dobije na datoj etapi svu potrebnu pomoć, u protivnom će se odrediti za evakuaciju svi oni kojima nije potrebna neodložna pomoć. Danas se povrijeđeni i bolesni razvrstavaju u četiri kategorije: I k. (oko 40%) obuhvata najlakše ranjenike i bolesnike (manje laceracije i kontuzije, opekotine koje zahvataju manje od 10% površine tijela, ozračeni do 100 r, razne dispepsije, bronhitisi itd.). Ova k. zahtjeva minimalnu medicinsku pomoć, poslije koje dio povrijeđenih i bolesnih ostaje i dalje u jedinici. II k. (oko 15%) obuhvata povrijeđene i bolesne kojima je potrebna neodložna specijalistička pomoć, tj. brzi kratkotrajni zahvati koji mogu spasti život ili očuvati sposobnost ako se primjene blagovremeno. Ovdje spadaju: spoljna krvarenja iz pristupačnih krvnih sudova, traumatske amputacije, mehanički poremećaji u disanju, radioaktivni miksti, akutno popuštanje srca, komplikacije kod nefritisa, obostrani visoki pleuralni izlivi, ozljede nervnim BOT i zagušljvcima i sl. III k. (oko 25%) obuhvata ranjenike i bolesnike kojima se specijalistička pomoć može bez većeg rizika odložiti za izvjesno vrijeme ako su primili opštu medicinsku pomoć; velike povrede mekih dijelova, otvoreni i zatvoreni prelomi velikih kostiju i zglobova, opekotine II i III stepena sa 20 do 40% opečene površine, povred