Ugljen-monoksid
Bezbojan i bez mirisa, zapaljiv gas, koji nastaje pri gorenju organskih materija a uz nedovoljni pristup kiseonika. Spada u red gasova koji najčešće izazivaju profesionalna i druga trovanja. Vezuje se za hemoglobin, te onemogućava vezivanje i prenos kiseonika do tkiva. Povećani parcijalni pritisak kiseonika udaljava ga iz veze karboksihemoglobina (v. karboksihemoglobin). Do trovanja može doći kada se u vazduhu nađe više od 50 dijelova ovog gasa na milion dijelova vazduha. Oblik trovanja zavisi od koncentracije CO u vazduhu, dužine njegovog udisanja i stanja organizma u cjelini odnosno pojedinih njegovih tkiva. Stare arteriosklerotične osobe, one koje su prebolovale ili pate od kardiovaskularnih smetnji i nervnih tegoba teže podnose trovanje. U akutnom trovanju dominiraju znaci glavobolje, astenije, poremećaji motorike (nesposobnost da se udalji iz ugrožene sredine iako se poznaje opasnost), zvonjenje u ušima, gađenje, povraćanje. Pri težim trovanjima dolazi do gubitka svijesti, bljedila ili crvenila lica, grčeva, kome i smrti. U hroničnom trovanju, koje još uvijek neki ne poznaju, javljaju se ovi znaci: cefalija, vertigo i astenija. Pošto slične simptome trovanja mogu dati i neki drugi gasovi, a stanje kome može biti posljedica drugih insulta, za dijagnozu trovanja sa CO treba utvrditi enormne koncentracije CO u vazduhu, a zatim njegovo prisustvo u krvi (karboksihemoglobinemija).