| Fluorescein |
Rezorcinftalein, natrijum koji se upotrebljva za dokazivanje delefata epitela rožnjače. Mjesto s defektom epitela se pri tome oboji zeleno. |
|
| Fluorescencija |
Svojstvo nekih tijela ili rastvora da svijetle dok su obasjani svjetlosnim, ultraljubičastim ili rendgenskim zracima. Nastaje usljed apsorpcije zračne energije. |
|
| Fluorescentna folija |
V. folia |
|
| Fluorescentni zaklon |
(ekran), zaklon načinjen od kartona premazanog rastvorom soli teških metala koje fluoresciraju kad su obasjane rendgenskim zracima (soli cinka, volframa, platine i dr.). Radi zaštite osoblja, f.z. stavlja se ispred olovnog stakla koje ne propušta rengenske zrake, već samo fluorescentnu svjetlost s kartona. Time je ekranu obezbjeđena uloga zaklona. Sin. ekran za rendgenoskopiju. |
|
| Fluorismus |
Fluorizam, profesionalno trovanje izazvano fluorom i nekim njegovim jedinjenjima, prvenstveno fluorovodonikom (HF – v. fluorovodnok). Ovaj se koristi u industriji za šaranje stakla, kao konervans, za čišćenje metala, za izradu visokooktanskog benzina, pri izradi superfosfata i dr. Osobe koje su zaposlene na tim poslovima mogu se trovati HF i F. U manjim koncentracijama djeluje kao iritans na sluznicu nosa, larinksa i traheje odnosno konjunktiva a u većim izaziva oštećenje plućnog parenhima i dovodi do plućnog edema. Pri horničnom trovanju viđaju se katari sluznica nosa, praćeni krvavljenjima koja mogu dovesti do anemije i astenije organizma. Na kostima (pretežno kratkim, kičmenim pršljenovima) dolazi do poremećaja metabolizma kalcijum i fosfora, do egzostoza sličnih trnovima koje mogu izazivati kliničku sliku radikulitisa, lumbaga, ishijalgije i sl. Ako se fluor nalazi u vodi u većim koncentracijama od 1 mg na 1 litar vode, u djece do 9 godina može izazvati oštećenje zubne cakline («šareni zubi»). |
|
| Fluorizacija zuba |
Dodavanje malih količina nekog fluorida vodi za piće u cilju smanjenja zubnog karijesa. Primjenjuje se i lokalna fluorizacija premazivanjem zuba rastvorom fluornih soli. |
|
| Fluorizam |
V. fluorovodonik |
|
| Fluorograf |
Rendgenski aparat za serijsko snimanje pluća na filmskoj traci u velikog broja osoba. V. fluorografija. |
|
| Fluorografija |
Fotografsko snimanje na filmovima malog formata slika dobivenih pomoću rendgensko aparata na fluorescentnom ekranu. (Zato bolje ekranografija). Služi za snimanje pluća velikog broja osoba, uglavnom u cilju iznalaženja tuberkuloze pluća. Ako je snimak formata 10x10 cm, može se upotrijebiti i za snimanje želuca i crijeva. |
|
| Fluorografska ekipa |
Osoblje zaposleno oko fluorografije. Sastoji se od administrativnog lica, rendgen-tehničara, koji snimaju, ljekara, koji čitaju snimke, i evidentičara, koji klasiraju nalaze i snimke. |
|
| Fluorogram |
Snimak dobiven na filmskoj traci pomoću fluorografa. |
|
| Fluorokardiografija |
V. elektrokimografija |
|
| Fluoromikroskopija |
Mikroskopija koja iskorišćava prirodnu ili veš tačku fluorescenciju tkiva. |
|
| Fluoroskop |
Aparat za posmatranje ili prikazivanje fluorescencije. Na fluorescentnom ekranu promatraju se zasjenčenja koja daje objekt izložen rengenskim zracima. Ponekad se upotrebljava i za posmatranje procesa u čovječjem tijelu, naročito u dijagnostičke svrhe, a služi i za fluorografska snimanja. V. fluorografija. |
|
| Fluorovodonik |
H2F2, tečnost koja ključna na 19,5°C. Rastvara se u vodi i daje fluorovodoničnu kiselinu, koja se puši na vazduhu i daje vrlo otrovne pare prodornog mirisa koji žestoko nadražuje. Soli fluorovodonične kiseline zvou se fluoridi. Osim fluorovodnika, u industriji se upotrebljavaju i razni fluoridi, takođe otrovna jedinjenja. Fluoridi dodati krvi sprečavaju zgrušavanje krvi i glikolizu. Pare fluorovodnoka izazivaju akutno trovanje i hronično trovanje, takozvani fluorizam. Akutno trovanje ispoljava se bolovima u gastointestinalnom traktu, jakom žeđi, opštom slabošću, poremećajima disanja i funkcije srca. U težim slučajevima razvijaju se hemoragički gastoenteritis i toksički nefritis, koji se obično završavaju letalno. Fluorizam se odlikuje oštećenjem kostiju cijelog skeleta s razgrađivanjem kostiju, osteoporozom, osteosklerozom, okoštavanjem hrskavice kičme, poremećajem metabolizma ugljenih hidratai promjenama u jetri, cirkulatornom aparatu, intestinalnom traktu i organima za disanje. |
|
