Histamin |
Beta-amino-azolil-etil-amin, amin koji nastaje iz aminokiseline histidina. Neposrendo nadražuje glatke mišiće materice, bronhiola, arteriola i crijeva, prouzrokuje proširenje kapilara (pad krvnog pritiska) i povećanje propustljivosti endotela kapilara (pad krvnog pritiska) i povećanje propustljivosti endotela kapilara (izlazak plazme iz kapilara i stvaranje lokalnog edema). Oslobađanjem većih količina histamina objašnjava se i nastajanje anafilaktičkog šoka. Upotrebljava se kao dijagnostičko sredstvo, jer jako podstiče lučenje želudačnog soka, naročito hlorovodonične kiseline, i za liječenje hroničnog reumatizma mišića (jontoforezom u obliku masti). |
|
Histaminaza |
Enzim koji razgrađuje histamin. Nalazi se u mnogim tkivima, ali naročito u bubrezima u crijevima. |
|
Histaminoliberatori |
Supstancije koje oslobađaju histamin koji je vezan za neki sastojak ćelije i koje zbog toga imaju dejstva slična histaminskim. To su obično organske baze, među kojima se nalaze i neka ljekovita sredstva, kao što je npr. d-tubokurarin, koji prouzrokuje neke neželjene efekte npr. hipotenziju usljed oslobađanja histamina vezanog u tkivima. |
|
Histaminska galvobolja |
V. cephalalgia |
|
Histaminski test |
V. test |
|
Histerički napadi |
V. hysteria |
|
Histerija |
V. hysteria |
|
Histidin |
Heterociklična aminokiselina, ß-imidazol – ?-amino-propionska kiselina. Neophodna je za čovječiji organizam i, kako se ne može sintetizovati u njemu, mora se unositi spolja. |
|
Histiocitoblast |
Nediferentovana rezervna ćelija sa zadržanim razvojnim sposobnostima. Ove ćelije čine glavni izvor u obrazovanju blastema ili granulacionog tkiva u regeneracionom procesu i zarašćivanju rana. |
|
Histocit |
Ćelija rastresitog vezivnog tkiva s jajolikim jedrom i slabo bazofilnom citoplazmom. Često se nalazi u većem broju oko manjih krvnih sudova. Ima sposobnost da ispušta pseudopode, da se kreće, da fagocituje strane čestice naročito koloidne prirode, reaguje vrlo živo na nadražje patološke prirode umnožavanjem, kretanjem ka mjestu nadražaja i povećavanjem (npr. u procesima zapaljenja). Zbog tih osobina ubraja se u retikuloendotelni sistem. Sin. poliblast, makofag, adventicijalna ćelija, ragiokrina ćelija, klazmotocit. |
|
Histogeneza |
Proces postanka tkiva u individualnom razviću, koji se zasniva na umnožavanju i diferentovanju ćelija i na koji utiču faktori razvića tkiva (fiziologija razvića). V. histologija. |
|
Histoliza |
Rastvaranje tkiva koje se javlja normalno u razvitku jedinke ili u patološkim stanjima. Nastaje usljed dejstva fermenata koje luče pojedine ćelije. Npr., rastvaranje hrskavice (hondroliza) u toku procesa okoštavanja. Pri gnojenju rana uvijek se vrši rastvaranje okolnih tkiva, pa i dijelovi kostiju mogu biti na taj način rastvoreni ili razjedeni. |
|
Histologija |
Grana biologije koja se bavi ispitivanjem građe, uloge i postanka tkiva. V. histogeneza. |
|
Histopathologia |
Histopatologija, grana medicine koja se bavi mikroskopskim izučavanjem patoloških promjena tkiva. Sin. patološka histologija. |
|
Histoplasma carsulatum |
Gljivica koja u ljudi izaziva histoplzmozu. V. histoplasmosis. |
|