| Isosthenuria |
Izostenurija, stanje u kome izlučena mokraća ima stalnu specifičnu težinu, koja odgovara specifičnoj težini krvne plazme oslobođene bjelančevina. I. je znak insuficijencije bubrega. |
|
| Ispiranje crijeva |
(1) ispiranje debelog crijeva u svrhu otklanjanja zatvora i ispiranja sluznice. Vrš se u bolesnika koji sjedi u kadi, pomoću dvokrake gumene cijevi (enterocleaner). Ova je metoda skoro potpuno napuštena; (2) i. Janetovo, ispiranje cijele uretre razblaženim antiseptičkim sredstvom (alijum-perganganat), koje se iz irigatora ubrizgava putem staklenog naglavka u uretru. |
|
| Ispitivanje funkcije |
V. functio |
|
| Ispuljuvak |
Kašljem izbačena masa, koja je proizvod žljezdanog sekreta sluznice i transudacije i eksudacije iz krvi na unutrašnju površinu pribora za disanje. I. može da sadrži još i produkte raspadanja tkiva, strana tijela, ostatke hrane, krv, gnoj; gnojavi i., i. koji se sastoji poglavito od gnoja; numularni i., i. u obliku pločica, nalik na metalan novac; pjenušavi i., i. koji sadrži dosta mjehurića vazduha, javlja se obično pri plućnom edemu; rđasti i., i. boje zarđalog gvožđa, javlja se pri fibrinoznom zapaljenju pluća; serozni i., žitkopjenušavi i. koji ima znatne količine bjelančevina; sluzav i., staklast, prozračan i. koji sadrži mnogo sluzi; sluzavo-gnojni i., koji sadrži sluzi pomješane s gnojem; sukrvičasti i., i. s primjesom krvi. |
|
| Isrpljiv klonus |
V. clonus |
|
| Isthmus |
Istmus, suženje, uzina, suženi dio organa, npr. i. uteri, suženje materice, koje odvaja tijelo od vrata materice; i. aortae, suženi dio aorte koji razdvaja luk aorte od grudne aorte; i. faucium, ždrijelno suženje, zadnji otvor usne duplje, ograničeno mekim nepcem, korjenom jezika i nepčanim lukovima. |
|
| Istojajni |
Pravilan naziv za blizance koji potiču iz jednog istog jajeta (umjesto: jednojajni blizanci). |
|
| Istorija bolovanja |
Napisani podaci o bolovanju nekog bolesnika u klinici ili u bolnici. I.b. sastoji se od sljedećih dijelova: podaci o bolesnikovim ranijim bolestima isadašnjoj bolesti koje ljekaru daje sam bolesnik (anamnesis); podaci o objektivnom pregledu bolesnika (status praesens); podaci dobiveni pomoćnim pregledima (rengenski pregledi, laboratorijski pregledi); dijagnoza bolesti (diagnosis morbi); podaci o toku bolovanja (decursus morbi); podaci o liječenju (therapia); zaključak o ishodu bolovanja (epicrisis) prilikom otpuštanja ili smrti bolesnika. I. b. je službeni dokument koji se u slučaju potrebe može da upotrijebi i na sudu. |
|
| Istorija medicine |
Oblast istorije i medicine, koja se bavi izučavanjem postanka i razvoja medicinskih ideja i otrkića, pojedinih bolesti, zdravstvenih ustanova, grana medicine, uticaja ekonomskih, socijalnih i kulturnih faktora na medicinu, kao i života i rada značajnih ljekara. Ova naučna disciplina je tjesno povezana i s istorijom prirodnih nauka. |
|
