| Otolog |
Ljekar specijalista za ušne bolesti. |
|
| Otologia |
Otologija, grana medicine koja se bavi oboljenjima uha. |
|
| Otomycosis |
otomikoza, zapaljenje kože spoljnog slušnog hodnika i kutanog sloja bubanjske opne izazvano gljivicama. Maceracija kože prilikom pranja doprinosi nastajanju oboljenja. |
|
| Otopina |
V. rastvor |
|
| Otorhinolaryngologia |
Grana medicinske nauke koja se bavi proučavanjem bolesti uha, grla i nosa, kao i dušnika, dušnica i jednjaka. Ovamo spadaju i audiologija i fonijatrija. |
|
| Otorinolaringolog |
Ljekar specijalist za oboljenja uha, nosa i grla. |
|
| Otoskop |
Ušni lijevak za pregled uha s balonom za kompresiju i dekompresiju vazduha nad bubanjskom opnom. Toynbeeov otoskop je gumena cijev koja spaja uho pacijenta s uhom ljekara u cilju auskultacije fenomena prohodnosti Eustahijeve tube. |
|
| Otpaci |
(hig.) svi neupotrebljivi otpaci dnevnog života i industrijskog pogona i rada. O. se dijele na tečne otpatke, na otpatke suspendovane u tečnostima, kao što su ljudski i životinjski ekskreti, domaće i industrijske splačine i slično, na čvrste i formirane otpatke, kao što su đubre, kuhinjski i ndustrijski otpaci i životinjske leševe. Njima pripada veliki higijenski značaj stoga što zagađuju vazduh smrdljivim gasovima, što zagađuju zemljište i vodu i što su ponekad nosioci patogenih mikoorganizama. Stoga, zbog opasnosti koje sobom nose raznovrsni otpaci, s higijenskog gledišta zahtjeva se da sve svi otpaci što prije i na najsigurniji način udalje iz naselja, okoline boravka i stanovanja ljudi. |
|
| Otpornost nespecifična |
Urođeni imunitet, opšta otpornost organizma prema različitim uzročnicima zaraze. V. urođeni imunitet. |
|
| Otrovi |
Supstancije koje dospjevaju u organizam ili se u ovome stvaraju a proiuzrokuju neko oštećenje ili poremećaj neke funkcije, te mogu biti štetne po zzdravlje a ponekad opasne po život; industrijski o., otrovne supstancije koje se stvaraju pri različitim postupcima proizvodnje (pri dobijanju i prerađivanju sirovina i pri izradi gotovih fabrikata). I.o. dejstvuju na naš organizam u obliku gasa, para, tečnosti i prašine. Dejstvo ovih o. zavisi od koncentraicje o. u vazduhu, od udžine dejstva odnosno od dužine trajanja kontakta između organizma i otrovne supstancije, od načina organizacije i racionalizacije rada, od higijensko-tehničke zaštite u postrojenjima i radnim prostorijama i od individualnih faktora, tj. od rezistencije, reakcije i sposobnosti prilagođavanja organizma raznovrsnim štetnim uticajima. I. o. ulaze u organizam uglavnom putem organa za disanje i preko kože. Ponekad ovi o. prelaze iz usta, nosa i ždrijela i u organe za varenje, u kojima mogu da izazovu razne promjene prema vrsti i načinu dejstva o. S obzirom na način djelovanja, i.o. se dijele na nervne o., krvne o., o. metabolizma i o. koji nagrizaju. |
|
| Otvoren prelom |
V. fractura complicata |
|
| Otvoreni pneumotoraks |
V. pneumotorax |
|
