| Cyto- |
Cito-, prvi dio u složenicama koji označava da se pojam odnosi na ćeliju, npr. citogenetički, citologija. |
|
| Cytochemia |
Citohemija, grana hemije koja proučava hemijske procese u ćeliji. |
|
| Cytologia |
Citologija, grana biologije koja se bavi proučavanjem ćelije, njene strukture i funkcije. |
|
| Cytophysiologia |
Citofiziologija, nauka o procesima koji se zbivaju u ćelijama. |
|
| Cytostatica |
Citostatici, sredstva koja oštećuju metabolizam ćelija, naročito za vrijeme mitoze i stoga se upotrebljavaju u liječenju tumora i leukemija (u kojima se ćelije razmnožavaju brže nego normalno). Najpoznatiji c. su hlor-etazin («azotni plikavac»), uretan, mekaptopurin, busulfan, trietilen-melanin, aminopterin i dr. Sin. antimitotica. |
|
| Cytotoxin |
Citotoksin, ćelijski otrov, antitijelo koje nastaje u organizmu poslije parenteralnog unošenja ćelija. C. su specifični, tj. parenteralno unesene ćelije izazivaju stvaranje c. koji dejstvuju samo na njih (npr. nephrotoxin – unošenjem bubrežnih ćelija, hepatotoxin – unošenjem jetrinih ćelija). C. se vezuje za antigen koji se nalazi u živoj ćeliji i time izaziva smrt ćelije. |
|
| Cytotropismus |
Citotropizam, specifično privlačenje koje izvjesne ćelije ispoljavaju prema određenim bakterijama, lijekovima itd. |
|
