... Rječnik | Hrom | V. chromum. | Medicinski rječnik
Unesi riječ

Domaći

Hrom V. chromum  
Hromafine ćelije V. ćelija  
Hromafine žlijezde V. glandula  
Hromafini sistem V. systemaglomera  
Hromatin Složena materija u fiziološki aktivnom jedru (u „miru“, prije diobe) i u hromosomima, sastavljena uglavnom iz nukleinskih kiselina, dezoksiribonukleinske (DRK) i ribonukleinske kiseline (RNK); euhromatin sadrži timonukleinsku kiselinu, u hromomjerama, u kojima su geni, i koje su u obliku čvorića i koturića zdužno raspoređene u hromonemi; otuda pri uzdužnoj diobi hromosoma i diobi gena, oba nova hromosoma, postala od jednog sadrže iste gene; heterohromatin je više kondenzovan jače se boji, sadrži obje nukleinske kiseline, i nalazi se i u dijelovima hromosoma, V. gen, mejoza, mitoza, hromosomi.  
Hromatin-negativan V. bar-negativan  
Hromatin-pozitivan V. bar-pozitivan  
Hromatinoliza V. chromatinolysis  
Hromatografija Metoda hemijske analize pri kojoj se razlika u adsorpciji iskorišćuje za odvajanje različitih supstancija.  
Hromatski Ono što ima veze sa bojama (dolazi od grčke riječi „chroma“). V. ahromatski.  
Hromizam V. trovanje  
Hromna kiselina V. Acidum chromicum  
Hromocistoskopija Funkciono ispitivanje bubrega putem posmatranja izlučivanja parenteralno ubrizgane boje (indigo-karmin) mokraćom. Pomoću cistoskopije vidi se normalna ili zakasnjela pojava obojenog mlaza mokraće iz uretera.  
Hromofilan V. chromophylus  
Hromofin Koji ima afinitet za soli hromne kiseline. Sin. feohroman. V. glandula.  

1 2