| kesonska bolest |
koju neki nazivaju ronilačkom bolešću, najpravilnije bolest dekompresije, jer se ne javlja u kesonu i pri ronjenju, već po izlasku iz kesona odnosno skafandra, kada se ovi nepropisno koriste. Azot koji se nagomilava u tkivima iz udahnutog vazduha, a naročito u mastima ili lipidima centralnog nervnog sistema, struji u periodu dekompresije prema plućima i na tom putu formira vazdušne emboluse, koji, prema tome gdje se i u kojoj mjeri njaviše nakupljaju, izazivaju poremećaj u pojedinim tkivima i organima. Klinička slika, prema tome, može biti veoma različita. U njoj najčešće dominiraju znaci: bolovi u zglobovima, abdomenu i u oblasti srca (opasnost začepljenja koronarnih arterija) svrab kože, kravljenja, pareze i paralize kad se ambolusi stvore u centralnom nervnom sistemu. Bolest je teža u starijih osoba sa znacima aterosklerotičkih promjena, u onih s većom količinom masnog tkiva i u osoba koje pate od hroničnog obljenja srca, centralnog nervnog sistema, smanjenja disajne površine pluća. Oni, kao i nepunoljetni, ne bi smjeli da rade u kesonima i kao ronioci. Sin. gnjuračka, ronilačka bolest.; |
|
