Mo |
Simbol za masu elektrona u stanju mirovanja = 0,9 x 10-20 g. |
|
Mo |
Hemijski znak za molibdenum, molibden. |
|
Mobilis |
Mobilan, pokretljiv. Npr., ren mobilis, pokretljiv bubreg. V. immobilis, motilitet. |
|
Močvarni gas |
V. metan |
|
Močvarska groznica |
V. febri biliosa haemoglobinurisa |
|
Modifikacije |
Fenotipske, somatske, nenasljedne promjene pod uticajem raznih činilaca, spoljašnjih ili unutrašnjih, bez promjene gena. Uloga gena u pojavi m. svodi se na reakcionu normu određenu genotipom. M. iščezavaju u generaciji na koju ne dejstvuju činioci koji nose kroz generacije, ali se postupno izgube, jer se genotip nije izmjenio. V. genotip, mutacije, reakciona norma, fenotip. |
|
Modra galica |
V. Cupri sulfas |
|
Moebiusov znak |
V. znak |
|
Mogigraphia |
V. graphospasmus |
|
Mokraća |
Proizvod lučenja bubrega. Skuplja se u mokraćnoj bešici, odakle se izbacuje preko uretre. M. zdrave osobe ima žućkastu boju, slabo kiselu reakciju, svojstven miris i gorko-slan ukus. Normalna količina m. za 24 časta iznosi 1.200-1.600 ml. Specifična težina je prosječno 1.024, a kreće se od 1.005 do 1.030. U litru m. zdrave osobe nalazi se 40 g čvrstih sastojaka; ureje 23, natrijum-hlorida 11, sumporne kiseline 1,3, morkaćne kiseline 0,5 grama i dr. Nenormalne supstancije koje se nalaze u m. u raznim bolestima su šećer, aceton, albumin, albumoza, krv, hemoglobin, gnoj, žučni sastojci, bubrežne epitelne ćelije i cilindri. Sin. urin; rezidualna m., m. koja ostaje u mokraćnoj bešici poslije mokrenja u toku oboljenja mokraćne bešike i prostate. |
|
Mokraćevina |
V. carbomid |
|
Mokraćna bešika |
V. vesica urinaria |
|
Mokraćna cijev |
V. urethra |
|
Mokraćna flegmona |
V. infiltratio urinae |
|
Mokraćna kiselina |
V. Acidum uricum |
|