Odmor |
Niz mjera za vraćanje radne sposobnosti izgubljene radom. Može biti pasivni (uzdržavanje od svake aktivnosti) i aktivni (bavljenje drugim radom, rekreacija i sl.). To, kao i dužina odmora, zavisi od karaktera rada, stanja organizma, ishrane i sl. Rad u prisilnom položaju tijela, kao i jako intenzivni i naporni rad traži češće odmore u toku rada, pored onog polučasovnog koji se određuje zakonskim propisima, najčešće usljed osmočasovnog rada, za vrijeme koga se obično i objeduje. Astenizovane osobe, radnički podmladak i žene, posebno kad su one u periodima specifičnim za njihov pol, treba da imaju češće i duže odmore i u toku rada i poslije završenog posla. Odmor u toku rada treba da se obavlja u prostorijama ili na nekom drugom mjestu s dobrim higijenskim uslovima. Vrijeme odmora sprovodi se u aktivnom odmoru, uz neku laku društvenu igru, već prema potrebama i vrsti rada, uz muziku ili pjesmu, ili u pasivnom odmoru, sjedeći ili čak i ležeći. Higijenski je opravdano da se za puni odmor ne rezerviše samo nedelja nego i subota po podne ili cijela subota, ili koji drugi dan u nedelji, zavodeći tako petodnevnu radnu nedelju, odnosno 40-časovnu. Za puno odmaranje i osvježenje cijelog organizma od velikog je značaja godišnji odmor. Dužinu odmora regulišu: vrsta rada, pol i starost; on ne može biti kraći od 10 do 14 dana a za starije radnike i službenike od 3 nedelje do mjesec dana. |
|