| Percussio |
Perkusija, kucanje. Dijagnostička metoda koja iskorišćuje zvuk (v. perkusioni zvuk) dobiven kratkim i odsječenim udarcima prstom u odgovarajućem predjelu (posredna, indirektna perkusija). P. služi za procjenjivanje stanja pojedinih organa prema tome da li i koliko sadrže vazduha; auskultatorna p., auskultacija zvuka dobivenog perkusijom; bimanuelna p., najčešće primjenjena p. pri kojoj je srednji prst lijeve ruke prislonjen na dio koji se perkutuje, a srednji prst desne ruke udarcem na njega vrši perkusiju (p. prst o prst); direktna p., neposredna perkusija nekog predjela bez upotrebe srednjeg prsta lijeve ruke kao plesimetra; instrumentalna p., p. koja se vrši pomoću čekića i plesimetra; palpatorna p., kombinacija palpacije i perkusije, kojom se više iskorišćuju palpatorni, a manje perkutorni fenomeni; topografska p., p. kojom se vrši određivanje granica pojedinih organa (pluća, srce), uporedna p., p. koja služi za određivanje razlike u zvučnosti pojedinih predjela. |
|
