| bizantinci |
(grč. Bizantion) 1. mn. grčki pisci koji su pisali od vremena Konstantina Velikog (325. god.) pa do pada Carigrada (1453. god.), tj. do propasti Bizantskog Carstva, i radili na povijesti, analitici, geografiji, arheologiji, filozofiji, teologiji, retorici |
|
| bizantinizam |
(grč. Bizantion) 1. bizantska umjetnost; 2. sustav vladavine sličan onome u Istočnorimskom Carstvu gdje je neograničeni vladar bio istodobno glava države i Crkve te dopuštao svojim dvorjanima i ljubimcima da utječu na najvažnije državne poslove; 3. pren. |
|
| bizantolog |
(grč. Bizantion) znanstvenik koji se bavi proučavanjem duhovne i materijalne kulture u starom Bizan tu |
|
| bizantologija |
(grč. Bizantion, logia) znanost koja se bavi proučavanjem cjelokupnog života (duhovne i materijalne kulture) starog Bizanta |
|
| bizantski |
(grč. Bizantion) koji se tiče Grčkog ili Istočnorimskog Carstva; pren. koji se dvolično ophodi |
|