| veš |
(njem. Wäsche) rublje, rubenina; obièno pren. iznositi prljavo rublje |
|
| VESNA |
(rus. vesna, polj. wiosna, litav. vašara), u staroslavenskoj mitologiji boginjaproljeća i mladosti. StariSloveni, naročito istočni poštovali su V, zamišljajući je kao mladu djevojku bujne ljepote,koja dolazi vozeći se na ralici ili drljači.Pjesme vesnjank |
|
| vesnjanka |
(rus. vesna proljeæe) proljetni ukrajinski ples |
|
| vespa |
(lat. vespa osa) motocikl s dva malena kotaèa (oblikom podsjeæa na osu) |
|
| vesper |
(lat. vesper veèer) u Kat. crkvi: veèernja služba Božja, pretposljednji kanonski sat; užina: astr. zvijezda Veèernjica |
|
| Vesta |
(lat.) mit. rimska božica ognjišta, domaæe sloge, èednosti, blagoslova i sigurnosti u gradovima i državama; astr. planetoid otkriven 1807. g. |
|
| VESTA |
rim. boginja, zaštitnica života. U Grčkoj su je zvali Hestija. Bila je i zaštitnicakućnog ognjišta i uopšte porodičnog života.Kult te boginje sastojao se u pozitivnom vrednovanjudjevičanstva (v.). U tome je bio suprotnost kultu božanstava plodnosti, spoln |
|
| vestalinke |
(lat. vestales) mn. djevice koje su morale 30 godina služiti u hramu božice Veste i stalno održavati svetu vatru; za to vrijeme morale su živjeti najèednijim životom, a kasnije su mogle istupiti iz službe i udati se; ako se koja ogriješila o nevinost, bil |
|
| vestalke |
(lat. vestales) mn. vestalinke |
|
| VESTALKE |
(lat. vestales), sveštenice rim. boginje Veste(v.). Bilo ih je 6, a glavna ini je bilazadaća da čuvaju vječnu vatru u hramute božice. Morale su biti djevice (v.), a njihova služba boginjitrajala je 30 god. Posle toga smele su seudati. Ako bi za vrijeme sl |
|
| vestern |
(engl. western zapadni) film koji prikazuje život na tzv. "Divljem zapadu", tj. život prvih doseljenika u zapadna podruèja Sjeverne Amerike |
|
| vestibil |
(fr. vestibule) v. vestibul |
|
| vestibul |
(lat. vestibulum, fr. vestibule) trijem, predvorje, ulaz u kuæu; predsoblje; vestobil |
|
| vestigije |
(lat. vestigium, vestigia) mn. stope, tragovi nogu, tragovi |
|
| vestijar |
(lat. vestiarius, vestis odjeæa) trgovac haljinama, haljinar; kod katolika: nadzornik sveæenièke odjeæe i crkvenih stvari |
|
