| Virilis |
Muški, karakterističan za muškarce ili za muški pol. V. maculinus. |
|
| Virilismus |
Virilizam, (1) muškost, pojava muških fizičkih i psihičkih crta u žene; (2) hermafroditizam pri kome je osoba ženskog roda, a ima muške spoljne genitalne organe; v. pilaris, v. hirsutismus. |
|
| Virilizacija |
Pojava muških seksualnih odlika u žena pod uticajem hormona s heteroseksualnim dejstvom (androgeni tumori). |
|
| Virtualan |
(1) prividan, (2) koji izgleda da postoji, ali stvarno ne postoji, npr. pleuralna duplja je virtualna duplja. |
|
| Virulencija |
Sposobnost mikroorganizma da nadvlada odbrambenu moć čovjeka ili životinje ukoliko je za ove patogen. Virulencija zavisi, s jedne strane, od osobina mikroba (infektivnost, otrovnost i dr.), a s druge strane od otpornosti čovjeka ili životinje prema mikrobu. Mjeri se određivanjem najmanje smrtne doze mikroba, dužinom inkubacije, ili intenzitetom simptoma koje izaziva u čovjeka ili životinje. |
|
| Virusi |
Najmanje nezavisne biološke strukture koje u sebi nose genetske informacije potrebne za razmnožavanje. Ranije definicije virusa bile su u vezi sa naučnim dostignućima pa su definisani kao filtrabilni, intracelularni ili submikroskopski agensi. Virusi se množe u živoj ćeliji, ova partikula nosi sve potrebne informacije o razmnožavanju i naziva se «virion» ili «infektivna partikula». Mjere se milimikronima. U hemijskom pogledu nema virusa koji pored lipida, ugljenih hidrata sadrži i DNK (dezoksiribonukleinsku kiselinu), pa je ova osobina iskorišćena za klasifikaciju virusa; ulični v., virus bjesnila, koji se u prirodi održava pasažom kod pasa i mnogih vrsta drugih sisara, šireći se ujedom s bijesne životinje na zdravu. Modifikovani oblik ovog virusa, koji je maksimalno patogen za zečeve, a relativno ne patogen za čovjeka, koristi se u svrhu vakcinacije protiv bjesnila i zove se virus fixe ili fiksni virus. |
|
| Virusologija |
Nauka o virusima. |
|
| Vis |
Sila, snaga; v. a tergo, potisna sila; v. formativa, biološka sila koja se manifestuje nadoknađivanjem razorenog tkiva novostvorenim; v. medicatrix naturae, moć prirode da liječi, prirodna terapijska snaga organizma. |
|
| Viscelarni lukovi |
V. škržni lukovi |
|
| Viscera |
(pl.) utroba zajedničko ime za organe pribora za disanje, za varenje i organe mokraćno-polnog pribora, kao i za žlijezde s unutrašnjim lučenjem. |
|
| Visceralis |
Visceralan, utrobni. |
|
| Visceralna hirurgija |
V. hirurgija |
|
| Visceroptosis |
Visceroptoza, v. splanchnoptosis. |
|
| Viscosus |
Viskozan, tegljiv, ljepljiv. |
|
| Viscus |
Viskus, v. viscera. |
|
