| Fluorograf |
Rendgenski aparat za serijsko snimanje pluća na filmskoj traci u velikog broja osoba. V. fluorografija. |
|
| Fluorografija |
Fotografsko snimanje na filmovima malog formata slika dobivenih pomoću rendgensko aparata na fluorescentnom ekranu. (Zato bolje ekranografija). Služi za snimanje pluća velikog broja osoba, uglavnom u cilju iznalaženja tuberkuloze pluća. Ako je snimak formata 10x10 cm, može se upotrijebiti i za snimanje želuca i crijeva. |
|
| Fluorografska ekipa |
Osoblje zaposleno oko fluorografije. Sastoji se od administrativnog lica, rendgen-tehničara, koji snimaju, ljekara, koji čitaju snimke, i evidentičara, koji klasiraju nalaze i snimke. |
|
| Fluorogram |
Snimak dobiven na filmskoj traci pomoću fluorografa. |
|
| Fluorokardiografija |
V. elektrokimografija |
|
| Fluoromikroskopija |
Mikroskopija koja iskorišćava prirodnu ili veš tačku fluorescenciju tkiva. |
|
| Fluoroskop |
Aparat za posmatranje ili prikazivanje fluorescencije. Na fluorescentnom ekranu promatraju se zasjenčenja koja daje objekt izložen rengenskim zracima. Ponekad se upotrebljava i za posmatranje procesa u čovječjem tijelu, naročito u dijagnostičke svrhe, a služi i za fluorografska snimanja. V. fluorografija. |
|
| Fluorovodonik |
H2F2, tečnost koja ključna na 19,5°C. Rastvara se u vodi i daje fluorovodoničnu kiselinu, koja se puši na vazduhu i daje vrlo otrovne pare prodornog mirisa koji žestoko nadražuje. Soli fluorovodonične kiseline zvou se fluoridi. Osim fluorovodnika, u industriji se upotrebljavaju i razni fluoridi, takođe otrovna jedinjenja. Fluoridi dodati krvi sprečavaju zgrušavanje krvi i glikolizu. Pare fluorovodnoka izazivaju akutno trovanje i hronično trovanje, takozvani fluorizam. Akutno trovanje ispoljava se bolovima u gastointestinalnom traktu, jakom žeđi, opštom slabošću, poremećajima disanja i funkcije srca. U težim slučajevima razvijaju se hemoragički gastoenteritis i toksički nefritis, koji se obično završavaju letalno. Fluorizam se odlikuje oštećenjem kostiju cijelog skeleta s razgrađivanjem kostiju, osteoporozom, osteosklerozom, okoštavanjem hrskavice kičme, poremećajem metabolizma ugljenih hidratai promjenama u jetri, cirkulatornom aparatu, intestinalnom traktu i organima za disanje. |
|
