| Hepatectomia |
Hepatektomija, odstranjenje jednog dijela jetre resekcijom. Pravilna h., h. u kojoj se odstranjuje jedan od režnjeva jetre, a da pri tome budu nepovrijeđeni svi anatomski elementi režnja koji se ne odstranjuje. Ova h. se zasniva na činjenici da oba režnja imaju svaki svoj krvotok i žučne kanaliće. |
|
| Hepatička koma |
V. coma |
|
| Hepatički infantilizam |
V. infantilismus |
|
| Hepaticoenterostomia |
Hepatikoenterostomija, anastomoza između jetrenog voda i jejunuma. H. se primjenjuje najčešće u reparatornoj operaciji u slučaju povrede ekstrahepatičkih puteva, po izvršenoj resekciji glavnog žučnog kanala poslije njegove resekcije zbog raka. |
|
| Hepaticostomia |
Hepatikostomija, stvaranje vještačke fistule jetrenog voda, koja se izliva na trbušnom zidu, u crijevu itd. |
|
| Hepaticotomia |
Hepatikotomija, zasjecanje jetrenog voda. |
|
| Hepaticus |
Hepatički jetreni, npr. ductus h., jetreni (žučni) kanal. |
|
| Hepatisatio pulmonum |
Hepatizacija pluća, stupnjevi zapaljenja pluća u krupoznoj penumoniji pri kojima pluća imaju fizičke osobine tkiva jetre (čvrstoću i bezvazdušnost); h. flava, žuta hepatizacija, kad se u plućnim alveolama pored fibrina nalaze i masno degenerisani polimorfonuklearni leukociti (otud žuta boja); h. grisea, siva hepatizacija, kada se u plućnim mjehurićima nalaze fibrin i polimorfonuklearni leukociti; h. rubra, crvena hepatizacija, u toku koje u plućnim mješkovima postoji veća količina eitrocita. |
|
| Hepatogram |
Uobičajen, iako nepogodan izraz za skup proba za funkciono ispitivanje jetre. U h. spadaju: duodenalna tubaža; određivanje žučnih boja u stolici i u mokraći; diluciona proba; određivanje albumina i globulina i njihovog odnosa u serumu; cefalno-holesterolska proba; timolska proba zamućenja i flokulacije; proba opterećenja glikozo; određivanje alkalne fosfataze u serumu, određivanje raznih enzima u serumu i pojedinih činilaca koagulacije u plazmi. |
|
| Hepatolentikularna degeneraicja, v. |
Pesudosclerosis, Wilsonova bolest (v. bolest). |
|
| Hepatomegalia |
Hepatomegalija, povećanje jetre. |
|
| Hepatonefritis |
Bolest koja se ispoljava znacima istovremenog oštećenja jetre i bubrega jednim istim toksičkim ili infektivnim prouzrokovačem. U pojavi tih oštećenja igraju ulogu dva činioca; težina intoksikacije ili infekcije i osjetljivost organizma prema njima. Sin. hepatorenalni sindrom. |
|
| Hepatopathia |
hepatopatija, zajednički naziv za sva oboljenja jetre. |
|
| Hepatorenalni sindrom |
V. hepatonefritis |
|
| Hepatotoksin |
V. cytotoksin |
|
