| Kolobom |
Defekt u tkivu oka, koji može biti urođen ili stečen. Može se javiti u području kapaka, dužice, cilijarnog tijela, sudovnjače, mrežnjače, sočiva i dr. V. coloboma. |
|
| Koloid |
Produkt ćelija koji ima homogen, prozračan izgled sličan želatinu (npr. koloid štitaste žlijezde, k. u tumorima i dr.). |
|
| Koloidan |
Koji ima osobine koloida te gradi koloidni rastvor. |
|
| Koloidi |
Materije (bjelančevina, skrob, glikogen, dekstrini, želatin i dr.) čije čestice (micele, skupine molekula) iz disperzione faze ne prolaze kroz pore ultracedila (npr. kroz životinjske opne). Kad su rastvorene, nalaze se u stanju sola, u čvrstom stanju su kao gel. Prema tome koliko im čestice privlače vodu dijele se u emulzoide s hidrofilnim micelima (npr. bjelančevine, želatin, skob) i suspenzoide s hidrofobnim česticama (npr. koloidni gvožđe-hidroksid, arsen-trisulfid). Prema tome da li se njihove staložene micele mogu dodatkom vode ponovo koloidno rastvoriti ili ne dijele se u reverzibilne ili nereverzibilne koloide. |
|
| Koloidna struma |
V. struma |
|
| Koloidni milijum |
Žućkasti čvorići na licu, vratu i rukama koji nastaju na bazi koloidne degeneracije vezivnog tkiva. Sin. elastoidosis cutanea nodularis. |
|
| Koloidno srebro |
V. argentum |
|
| Koloidoklazična kriza |
V. crisis |
|
| Kolonija |
Naselje istovjetnih bakterija, stvoreno na određenoj hranljivoj podlozi (hranilištu), koje stapanjem postaje kultura. |
|
| Kolorimetrija |
Određivanje neke supstancije u rastvoru upoređivanjem njene boje s bojom rastvora poznate koncentracije iste supstancije ili s bojom nekog određenog sredstva iste boje za upoređivanje. |
|
| Kolorimetrijska analiza |
V. kolorimetrija |
|
| Kolorit |
Boja, obojenost, izraz koji se u medicini najčešće upotrebljava pri opisivanju boje kože. |
|
| Kolorit boja |
Obojenost, izraz koji se u medicini najčešće upotrebljava pri opisivanju boje kože. |
|
| Kolotur |
V. trochela |
|
