Parenchyma |
Parenhim, karakteristično tkivo nekog organa, obično žlijezde, koje vrši neku osnovnu ulogu, npr. p. jetre, bubrega, štitaste žlijezde i dr. |
|
Parenchymatosus |
Parenhimski, koji je bogat osnovnim tkivom, npr. parenhimski organi: slezina, pluća, žlijezde itd. |
|
Parenhimska degeneracija |
V. degeneratio parenchymatosa |
|
Parenhimsko zapaljenje |
V. inflamatio parenchymatosa |
|
Parenteralno |
Izvan crijeva. Izraz kojim se označava unošenje lijekova u organizam nekim drugim putem, a ne preko pribora za varenje, npr. ubrizgavanjem u venu, u mišić ili u potkožno tkivo. |
|
Paresis |
Pareza, nepotpuna motorna oduzetost, koja se ogleda u slabosti, smanjenoj motornoj snazi. V. paralysis. |
|
Parestezija |
V. paraesthesia |
|
Paretičan |
Koji se zasniva na parezi, koji je zahvaćen parezom. |
|