| Regeneratio |
Regeneracija; (biol.) vid razvića, stvaranje novog dijela ili novih dijelova osnovna r., obnavljanje žive materije u okviru ćelije; r. ćelije, npr. vlakna nervne ćelije, dijelova tijela jednoćelijskih organizama; r. tkiva, odnosno dijelova tijela sastavljenih od raznih organa. Novopostala tvorevina je regenerat; (pat.) proces popunjavanja defekta koji je nastao usljed nekroze ćelija i tkiva (traumom ili na drugi način), proliferacijom istovrsnih ćelija i tkiva; fiziološka r., stalno nadoknađivanje onih ćelija i elemenata tkiva koji se tokom života utroše (npr. eritrocita, leukocita, epitelnih ćelija kože i organa itd.); patološka r., popunjavanje onih defekata u tkivu koji su nastali usljed nekog patološkog procesa. R. može biti: potpuna, ako je količina uništenog tkiva u potpunosti nadoknađena regeneracijom; nepotpuna, ili abortivna, pri kojoj postoji početak r., ali defekt ostaje nepopunjen u manjoj ili većoj mjeri; hiperregeneracija, r. pri kojoj se stvara više tkiva nego što je uništeno. R. može biti više ili manje savršena, prema tome koliko novo tkivo u pogledu kvaliteta odgovara uništenom tkivu. Rezultat regeneratornog procesa zavisi od vleičine defekta (manji defekt daje bolji izgled na uspješnu r.), od stepena diferentovanosti ćelija i tkiva (ćelije na višem stupnju diferentovanosti slabije se regenerišu), od starosti i stanja ishranjenosti organizma ili tkiva (r. kod starih osoba se vrlo slabo manifestuje), od stanja snabdjevanja krvlju dotične oblasti i njene inervacije. V. reparatio. |
|