| Sclerosis |
Skleroza, otvrdnuće tkvia; s. coronaria, koronarna skleroza, oboljenje koje nastaje usljed sklerotičnih promjena u koronarnim krvnim sudovima, a ima za posljedicu nedovoljnu ishranu srčanog mišića krvlju. S. c. se može dokazati samo elektrokardiografski. Klinički se s.c. može utvrditi jedino kada pokazuje i kliničke znake bolesti (angina pectoris). V. stenocardia, infarctus myocardi; s. lateralis amyotrophica, amiotrofička lateralna skleroza (Charctova bolest), endogeno obljenje čitavog motornog puta; centralnog i perifernog neurona. Počinje između 30. i 55. godine, obično na desnoj šaci u dešnjaka, s atrofijom mišića i deformacijama, slično kao pri amiotrofiji spinalnog tipa (v. amyotrophia spin. Progr.). Uz atrofiju i fibrilarne trzaje postoje pojačani refleksi. Proces prelazi docnije na ulbus (v. paralysis bublbaris; s. multiplex, multipla skleroza, subakutno ili hronično oboljenje centralnog nervnog sistema. Počinje u drugoj ili trećoj deceniji, i protiče u nastupima između kojih su duže ili kraće remisije. Usljed propadanja mijelinskog omotača u više rasturenih žarišta u bijeloj masi mozga ili moždine dolazi do poremećaja funkcije. Karakteristična Charcotova trijada: nistagmus, intencioni tremor i skandiraju govor, pored oduzetosti nogu spastičkog tipa. Isprva se demijelinisana žarišta mogu manjim dijelom ponovo remijelinisati. Inače, po pravilu glija proliferiše i najzad se žarište sklerotiše. Subakutni i hronični tok je klasičan, ali se bolest javlja i akutno, kada ju je teško razlikovati od akutnog diseminovanog encefalomijelitisa. U etiologiji važnu ulogu igraju elergijski, tj. imunobiološki procesi; s. tuberosa, tuberozna skleroza, oboljenje centralnog nervnog sistema koje se klinički ispoljava pileptiformnim napadima i progresivnom imbecilnošću. Patološkoanatomski postoje tumorske tvorevine na zidovima bočnih komora velikog mozga i sklerotični čvorovi na površini mozga. Često istovremeno postoje tumo |
|