| TRISTAN I IZOLDA |
junaci srednjovjekovne ljubavne legende. Najstariji sačuvani rukopis te legende u stihovimapotiče iz XIIv., i to na franc, jeziku. No, mnogo prijetoga živjela je u keltskom usmenompredaniju. Na osnovu te legende sastavljen je 1225. god. u prozi na franc,j |
|
| tristih |
(grè. tri, stichos red, stih) strofa od tri stiha |
|
| tristije |
(lat. tristia) mn.pjesme u kojima se opjevava tuga; osobito: elegije koje je rimski pjesnik Ovidijespjevaou progonstvu |
|
| tristimanija |
(lat. tristisžalostan, tužan, grè. manialudilo) med. tužno, neveselo ludilo |
|
| triteizam |
(grè. tri, theos bog)vjera u tri boga, troboštvo |
|
| tritemimeres |
(grè. tritos treæi,emi pola,meros dio) metr. u heksametru: stanka (cezura) nakon treæe polustope |
|
| triteofija |
(grè. tritaiofyespyretos vrsta groznice koja se javlja svakog treæeg dana) v. triteus |
|
| triteus |
(grè. tritaios se. pyretos)med. groznicakoja se javlja svakog treæeg dana |
|
| triticin |
(lat. triticumpšenica) ljepljiva tvar koje ima u pšeniènom brašnu |
|
| Triton |
(grè. Triton) mit. sinPosejdona iAmfitrite, bog mora koji puhanjem u školjku diže i stišava morske valove, prikazivan s ljudskim likom i ribljim repom |
|
| triton |
(lat. tritono) glaz.trozvuk, prekomjerna kvarta koja se sastoji od tri cijela tona |
|
| tritoni |
(grè. Triton) mn. 1. mit. više nižih starogrèkih morskih bogova koji su bili sluge Posejdonove; 2. zool. vodenjaci |
|
| trituracija |
(lat. triturratio)mrvljenje, sitnjenje, npr. hrane zubima |
|
| trivalentan |
(lat. trivalens) kem.koji imatri valencije, npr. zlato i dr. |
|
| trivijalan |
(lat. trivialisopæepristupaèan, opæepoznat, obièan, trivium raskrižje od tri puta) koji se može naæi i na ulici, tj. obièan, prostaèki, svakidašnji, suviše poznat, otrcan |
|
