| Hemi- |
Polu-, koji se odnosi na jednu strnau tijela, na jednu polovinu. |
|
| Hemianestezija |
Ugašena osjetljivost na jednoj polovini tijela. |
|
| Hemianopsia |
Hemianopsija, ispadi jedne polovine vidnog polja, koji se javlja pri lezijama u području hijazme i traktusa optikusa. Može se javiti kao binazalna h., kada je unutrašnja polovina vidnog polja ispala; bitemporalna h., kada je spoljna polovina vidnog polja ispala. |
|
| Hemiasinergija |
Asinergija jedne polovine tijela, tj. ruke i noge s iste strane. |
|
| Hemiatrophia facialis |
V. Rombergova bolest (pod bolest) |
|
| Hemibulbarni sindrom |
V. syndroma |
|
| Hemicrania |
V. migrena |
|
| Hemija |
Nauka o prostim tijelima (elementima) i njihovim jedinjenima. Osnovni zadatak hemije je izučavanje prirode i osobina elemenata, njihovih međusobnih reakcija i jedinjenja koja nastaju usljed ovih reakcija; farmaceutska h., grana hemije koja se bavi izučavanjem sastava ljekovitih materija i hemijskih procesa pomoću kojih se one mogu spraviti; medicinska h., grana hemije koja se bavi proučavanjem onih materija i hemijskih procesa čije je poznavanje neophodno potrebno za razumjevanje medicinskih nauka. |
|
| Hemijska borbena sredstva |
V. bojni otrovi i hemijske nokse |
|
| Hemijske nokse |
Hemijske materije koje prodiru u organizam respiratornim i digestivnim putem, kroz kožu i sluznicu (naročito kad su ove povrijeđene) i iazzivaju razna oštećenja. U savremenoj humanoj patologiji igraju vidnu ulogu; ratne h.n., hemijska borbena sredstva (bojni otrovi, dimne i zapaljive materije), tehničke hemikalije (pogonsko gorivo i mazivo, organski rastvarači, antikorozivi i tehničke kiseline) i otrovi pri sagorjevanju i eksploziji (ugljen-monoksid, barutni i nitrozni gasovi). Mnoge od ovih noski dolaze do izražaja i u mirno doba. |
|
| Hemijski ekvivalent |
V. ekvivalent |
|
| Hemin-proteidi |
Labilna jedinjenja hemina s bjelančevinama. Sin. parahematini. |
|
| Hemiopsia |
V. hemianopsia |
|
| Hemioreceptori |
(mikrob.) hipotetična mjesta ili atomske grupe u protoplazmi koje imaju naročitu, specifičnu moće da se vezuju s izvjesnim hemijskim supstancijama ili grupama (receptor za toksin, za arsenske grupe i dr.); (fizol.) čulni organi ili završeci senzornih nerava koji su adaptirani na hemijske nadražaje (npr. receptori mirisa i ukusa). Sin. hemoreceptori. |
|
| Hemiosinteza |
V. nitrifikacijafotosinteza |
|
