Hromatinoliza |
V. chromatinolysis |
|
Hromatografija |
Metoda hemijske analize pri kojoj se razlika u adsorpciji iskorišćuje za odvajanje različitih supstancija. |
|
Hromatski |
Ono što ima veze sa bojama (dolazi od grčke riječi „chroma“). V. ahromatski. |
|
Hromizam |
V. trovanje |
|
Hromna kiselina |
V. Acidum chromicum |
|
Hromocistoskopija |
Funkciono ispitivanje bubrega putem posmatranja izlučivanja parenteralno ubrizgane boje (indigo-karmin) mokraćom. Pomoću cistoskopije vidi se normalna ili zakasnjela pojava obojenog mlaza mokraće iz uretera. |
|
Hromofilan |
V. chromophylus |
|
Hromofin |
Koji ima afinitet za soli hromne kiseline. Sin. feohroman. V. glandula. |
|
Hromofoban |
V. chromophobus |
|
Hromofobne ćelije |
V. ćelija |
|
Hromogen |
Koji stvara boju, npr. h. bakterije, bakterije koje stvaraju neku boju. |
|
Hromogena funkcija |
Koji stvara boju, npr. h. bakterije, bakterije koje stvaraju neku boju. |
|
Hromogena funkcija |
(pigment), mnogge bakterije sintetišu obojene materije koje su inkorporisane u citoplazmi ili difunduju u sredinu u kojoj bakterija živi. Pigment igra značajnu ulogu u oksido-redukcionim i drugim procesima metabolizma bakterija. Značajan je i za determinaciju bakterijskih vrsta. |
|
Hromoliza |
V. chromolysis |
|
Hromoproteidi |
Vrsta složenih bjelančevina čija je prostetična grupa neka boja. Nalazi se u crvenim krvnim zrncima (hemoglobin) i u fermentima (endofermenti). |
|