| Hepar |
Jetra, najveća žlijezda čovječijeg tijela; u sastavu je pribora za varenje. Leži u gornjem desnom dijelu trbušne duplje, ispod prečage. Acinus ili režnjič jetre, osnovna strukturna jedinica tkiva jetre, nepravilnog je, obično piramidnog oblika. Sastavljen je od jetrenih ćelija (hepatocita) raspoređenih u gredice (Remakove gredice) koje su zrakasto upravljene ka središtu acinusa, od koga polazi početna grančica jetrene vene, a između gredica ćelija s jedne strane se od površine acinusa ka središtu pružaju krvni kapialri, a s druge strane sitni učni kapilari. H. Vrši egzokrinu i endokrinu ulogu egzokrina u. Sastoji se u stvaranju i lučenju žuči, a endokrina u. U metabolizmu ugljenih hidrata (stvaranje glikogena iz monosaharida, regulisanje glikemije), bjelančevina (sinteza plazminih bjelančevina i većine činilaca koagulacije, stvaranje novih aminokiselina tranaminacijom, sinteza mnogih enzima, katabolizovanje bjelančevina i stvarnaje ureje), masti, vitamina, elektrolita i vode. U endokrinu u. Jetre spada i proces dezintoksikacije egzogenih i endogenih toksičnih materija, u stvaranju eritrocia (deponovanjem gvožđa, eritrocita (deponovanjem gvožđa, vitamina B12, sintezom porfirina, i regulisanja aktivnosti skoro svih hormona u organizmu. Svježa jetra sisara ili ekstrakt iz ove upotrebljavani su za liječenje perniciozne anemije i drugih hiperhromnih anemija; h. Crocatum, šafranska jetra, povećana, izrazito žuta jetra, jetra, povećana, izrazito žuta jetra, boje šafrana, u masnoj infiltraciji jetre s istovremenim ikterusnim prebojavanjem; h. Cysticum, cistična jetra. Postojanje mnogobrojnih cista u jetri, čije je stvaranje u vezi s poremećajm razvoja žučnih kanalića. Ne izaziva poremećaje funkcije jetre. Ova promjena je obično kombinovana s pojavom cističnih bubrega ili s cističnim pankreasom; h. Sulfuris, v. kalii trisulfidum. |
|
| Heparin |
Mukopolisaharid, antikoagulantna supstancija. Ima je u jetri, mišićima, plućima, mastocitima i drugim tkivima. Djeluje in vitro i in vivo sprečavajući pretvaranje protrombina u trombin. Daje se intravenski, najčešće za sprečavanje i lječenje tromboza. |
|
| Hepatectomia |
Hepatektomija, odstranjenje jednog dijela jetre resekcijom. Pravilna h., h. u kojoj se odstranjuje jedan od režnjeva jetre, a da pri tome budu nepovrijeđeni svi anatomski elementi režnja koji se ne odstranjuje. Ova h. se zasniva na činjenici da oba režnja imaju svaki svoj krvotok i žučne kanaliće. |
|
| Hepatička koma |
V. coma |
|
| Hepatički infantilizam |
V. infantilismus |
|
| Hepaticoenterostomia |
Hepatikoenterostomija, anastomoza između jetrenog voda i jejunuma. H. se primjenjuje najčešće u reparatornoj operaciji u slučaju povrede ekstrahepatičkih puteva, po izvršenoj resekciji glavnog žučnog kanala poslije njegove resekcije zbog raka. |
|
| Hepaticostomia |
Hepatikostomija, stvaranje vještačke fistule jetrenog voda, koja se izliva na trbušnom zidu, u crijevu itd. |
|
| Hepaticotomia |
Hepatikotomija, zasjecanje jetrenog voda. |
|
| Hepaticus |
Hepatički jetreni, npr. ductus h., jetreni (žučni) kanal. |
|
| Hepatisatio pulmonum |
Hepatizacija pluća, stupnjevi zapaljenja pluća u krupoznoj penumoniji pri kojima pluća imaju fizičke osobine tkiva jetre (čvrstoću i bezvazdušnost); h. flava, žuta hepatizacija, kad se u plućnim alveolama pored fibrina nalaze i masno degenerisani polimorfonuklearni leukociti (otud žuta boja); h. grisea, siva hepatizacija, kada se u plućnim mjehurićima nalaze fibrin i polimorfonuklearni leukociti; h. rubra, crvena hepatizacija, u toku koje u plućnim mješkovima postoji veća količina eitrocita. |
|
| Hepatogram |
Uobičajen, iako nepogodan izraz za skup proba za funkciono ispitivanje jetre. U h. spadaju: duodenalna tubaža; određivanje žučnih boja u stolici i u mokraći; diluciona proba; određivanje albumina i globulina i njihovog odnosa u serumu; cefalno-holesterolska proba; timolska proba zamućenja i flokulacije; proba opterećenja glikozo; određivanje alkalne fosfataze u serumu, određivanje raznih enzima u serumu i pojedinih činilaca koagulacije u plazmi. |
|
| Hepatolentikularna degeneraicja, v. |
Pesudosclerosis, Wilsonova bolest (v. bolest). |
|
| Hepatomegalia |
Hepatomegalija, povećanje jetre. |
|
| Hepatonefritis |
Bolest koja se ispoljava znacima istovremenog oštećenja jetre i bubrega jednim istim toksičkim ili infektivnim prouzrokovačem. U pojavi tih oštećenja igraju ulogu dva činioca; težina intoksikacije ili infekcije i osjetljivost organizma prema njima. Sin. hepatorenalni sindrom. |
|
| Hepatopathia |
hepatopatija, zajednički naziv za sva oboljenja jetre. |
|
