| Mega- |
U slož. označava da je nešto veliko. Sin. megal-. |
|
| Megacolon |
Megakolon. Proširenje zjapa debelog crijeva jačeg stepena koje je obično praćeno hipetrofijom zida crijeva, povećanjem dužine crijeva i izduženjem mezokolona; m. infantile, v. Hirschprunogova bolest (pod bolest). |
|
| Megakariocit |
Ćelija kostne srži od čije protoplazme fragmentisanjem postaju trombociti. |
|
| Megalo- |
V. mega |
|
| Megaloacrija |
V. acromegalia |
|
| Megaloblast |
Ćelija prethodnica megalocita. Nalazi se u velikom broju u kostnoj srži u toku megaloblastnih anemija (perniciozna anemija i druge anemije). Prema odsustvu ili prisustvu hemoglobina u njima, m. se dijele na rane, intermedijarne i pozne (koji sadrže normalne količine hemoglobina). |
|
| Megalocit |
Patološka crvena krvna zrnca, koja se javljaju naročito u pernicizonoj anemiji. M. su veći od normocita (9-2 µ), ovalnog su oblika i potpuno zasićeni hemoglobinom |
|
| Megalocornea |
Megalokorneja, uvećana rožnjača. Može se javiti izolovano, kao urođena anomalija rožnjače, ili u toku nekog oboljenja oka (glaucoma congenitum, myopia). |
|
| Megalomania |
Megalomanija, sumanuta ideja veličine. |
|
| Megalosplenia |
V. splenomegalia |
|
