bionti |
(grč. bios, to on, tou ontos postojeće, biće) mn. biol. ovako je njem. prirodnjak Ernest Haeckel (1866.) nazvao fiziološke jedinice koje su većinom sastavljene od morfoloških jedinica i koje predstavljaju jedinstveno živo biće |
|
bioontologija |
(grč. bios, on, ontos, lo gia) znanost o živim bićima |
|
biopsihizam |
(grč. bios, psyche duša) fil. pretpostavka da sve životne pojave imaju svoje psihičke procese; usp. panpsihizam |
|
biopsihologija |
(grč. bios, psyche, logia) fil. v. psihobiologija |
|
biopsija |
(grč. bios, orao vidim) med. način kliničkog ispitivanja uzimanjem (operativnim putem) djelića nekog organa sa živog čovjeka kad se sumnja na kakav tumor (rak, sarkom) |
|
biorizacija |
(grč. bios) 1912. g. pronađena metoda sterilizacije mlijeka tako da zadrži karatker sirovog mlijeka; veoma brzo zagrijavanje mlijeka do 75 °C i naglo rashlađivanje pomoću posebnog uređaja biorizatora |
|
biorizator |
(grč. bios) v. pod biorizacija |
|
biosfera |
(grč. bios, sfaira kugla) cjelokupan prostor na Zemlji stalno nastanjen živim bićima, životni prostor (obuhvaća: atmosferu, litosferu i hidrosferu budući da živih bića ima i u zraku, i u zemlji, i u vodi) |
|
BIOSFERA |
dio litosfere, hidrosfere i atmosfere u kojemuse odvija život. |
|
bioskop |
(grč. bios, skopein gledati) uređaj koji prikazuje žive slike, tj. slike stvari i bića koje se kreću kao da su žive |
|
bioskopija |
(grč. bios, skopein gledati) ispitivanje ima li neko tijelo sposobnosti za život; ispitivanje je li u nekom tijelu bilo života; električna bioskopija utvrđivanje smrti pomoću električne struje |
|
biosociologija |
(grč. bios, lat. socius drug) dio sociologije koji proučava društveni značaj ljudskog životnog vijeka, razmnožavanja itd., a čovjeka, člana društvene zajednice, kao animalno biće |
|
BIOSPELEOLOGIJA |
disciplina kojaistražuje florui faunu, te uvjete života u podzemlju. |
|
biostatika |
(grč. bios, statike) znanost o zdravstvenom stanju i prosječnom trajanju života ljudi koji žive pod određenim okolnostima, npr. stanovnika nekog grada, nekog područja, države itd. |
|
biotehnika |
(grč. bios, technike) dio tehnike koji se tiče živih bića i života uopće: nasljeđa, prilagođavanja, mehanike razvoja, praktične eugenike i medicine |
|