... Rječnik | Vesta | (lat.) mit. rimska božica ogn... | Rječnik stranih riječi
Unesi riječ

Domaći

Vesta (lat.) mit. rimska božica ognjišta, domaæe sloge, èednosti, blagoslova i sigurnosti u gradovima i državama; astr. planetoid otkriven 1807. g.  
VESTA rim. boginja, zaštitnica života. U Grčkoj su je zvali Hestija. Bila je i zaštitnicakućnog ognjišta i uopšte porodičnog života.Kult te boginje sastojao se u pozitivnom vrednovanjudjevičanstva (v.). U tome je bio suprotnost kultu božanstava plodnosti, spoln  
vestalinke (lat. vestales) mn. djevice koje su morale 30 godina služiti u hramu božice Veste i stalno održavati svetu vatru; za to vrijeme morale su živjeti najèednijim životom, a kasnije su mogle istupiti iz službe i udati se; ako se koja ogriješila o nevinost, bil  
vestalke (lat. vestales) mn. vestalinke  
VESTALKE (lat. vestales), sveštenice rim. boginje Veste(v.). Bilo ih je 6, a glavna ini je bilazadaća da čuvaju vječnu vatru u hramute božice. Morale su biti djevice (v.), a njihova služba boginjitrajala je 30 god. Posle toga smele su seudati. Ako bi za vrijeme sl  
vestern (engl. western zapadni) film koji prikazuje život na tzv. "Divljem zapadu", tj. život prvih doseljenika u zapadna podruèja Sjeverne Amerike  
vestibil (fr. vestibule) v. vestibul  
vestibul (lat. vestibulum, fr. vestibule) trijem, predvorje, ulaz u kuæu; predsoblje; vestobil  
vestigije (lat. vestigium, vestigia) mn. stope, tragovi nogu, tragovi  
vestijar (lat. vestiarius, vestis odjeæa) trgovac haljinama, haljinar; kod katolika: nadzornik sveæenièke odjeæe i crkvenih stvari  
vestijarij (lat. vestiarium) soba gdje stoje haljine, haljinarnica; oblaèionica i svlaèionica, garderoba  
vestitura (lat. vestitura) oblaèenje, odijevanje; sveèano oblaèenje samostanskog iskušenika u redovnièku odjeæu (kod katolika)