... Rječnik | Ce | V. cerium. | Medicinski rječnik
Unesi riječ

Domaći

Ce V. cerium  
Cecum V. intestinum cecum; c. mobile, cekum mobile, abnormno dugačak i pokretljiv cekum.  
Cecus Zadniven, slijep, npr. intestinum cecum. V. intestinum cecum.  
Cedila V. filtri  
Čedomorstvo V. infanticidium  
Cefalhematom V. cehpahlaematoma  
Cefalini Fosfatidi ili fosfolipidi koji se sastoje od glicerola, viših masnih kiselina, fosforne kiseline i još jedne komponente: ako je ta komponenta aminoetil-alkohol (kolamin) nastaju kolaminski cefalini, ako je aminokiselina serin, nastaju serinski c., a ako je ciklični alkohol inozit, nastaju inozitni c. Cefalini se nalaze u mozgu, nervnom tkivu i žumancetu jajtta.  
Cefalotripsija V. cephalotripsia  
Cefatolomija V. cephalotomia  
Čekić V. malleus  
Ćela U Bosni i Hercegovin odomaćen izraz iz gljivična oboljenja kose koja izazivaju ćelavost.  
Ćelavost V. calvities  
Celer Brz, v. pulsus celer.  
Čeličenje Postupak za postizavanje otpornosti organizma protiv bolesti i za bolje podnošenje napora, promjena sredine itd. Najčešće za ovu svrhu služi trening, privikavanje na hladnoću i promjene temperature, sport i sl.  
Ćelija Ćelijica, stanica, osnovna strukturna i funkcona jedinica životinjskog i biljnog organizma; auditivne ć., vlaknaste, dlakaste, senzitivne ć. Cortijevog organa koje primaju zvučne nadražaje. Naiv su dobile po tome što na vrhu imaju diferenciran niz trepalja u vidu dlačica; bazofilne ć., ćelije primjenljive za bazne boje, imaju bazofilnu citoplazmu ili granule u citoplazmi koje primaju baznu boju. U većini slučajeva ta se pojava zasniva na prisustvu ribonukleinske kiseline. Npr., nervne ć. S tigroidnom supstancijom, ć. S hromidijama, glavne ć. Želudačnih žlijezda, plazmociti, limfocit i dr.; Deitersove ć., (1) potporne ćelije Cortijevog organa raspoređene od 3-5 redova na kojiam leže spoljašnje (auditivne, dklakaste) ćelije; (2) neuroglijske ćelije zvjezdastog bolika, astrociti; (3) tip živčanih ćelija s drugim neuritom; djelomorfne ć., žljezdane ivične ćelije želudačnih žlijezda koje su jasnih granica i jasno obojene; u vezi su s lučenjem sone kiseline. Luče acidogen koji na površin želudačne sluznice oslobađa jone h+ u Cl-, a koje se pod dejstvom acidaze površnih ćelija jedine u sonu kiselinu: džinvoske ć., velike ć. Oko stranog tijela s mnogobrojnim jedrima koja se stvaraju oko stranog tijela i učestvuju u njegovoj resorpciji; Emnerove ć., drugi naziv za spermatocite II reda ili prespermatide u spermatogenetskom talasu sjemenog epitela; eozinofilna ć., ćelija primjenljiva za kisele boje, za eozin. Npr., eozinofilne ćelije prednjeg režnja hipofize ili eozinofilni leukocit; epiteloidne ć., ćelije slične epitelu, različitog oblika, postale obično od vezivnih, retikularnih ćelija. Npr., epiteloidne ćelije u srži timusa, u intimi krvnih sudova (Langhansove ć.), Leydigove ili intersticijalne ć. U sjemeniku, decidualne ć. U sluznici gravidne materice i dr.; ganglijske ć., nervne ćelije, u užem značenju te riječi nervne ćelije gangliona. Različitog su izgleda. Mogu biti s jednim produžetkom (unipolarne)  

1 2 3 4 5 8