| Cystopyelonephritis |
Cistopijelonefritis, istovremeno zapaljenje mokraćne bešike, bubrežne karlice i bubrega. Obično preovlađuju znaci oboljenja bešike i karlice. Uzrok je najčešće infekcija koli-bacilima, rjeđe tuberkuloza. |
|
| Cystospasmus |
Cistospazam, grč mokraćne bešike prouzrokovan spazmom detruzora ili sfinkera. Prvi tjera na mokrenje, a drugi zadržava mokrenje. |
|
| Cystourethritis |
Cistouretritis, istovremeno zapaljenje mokraćne bešike i uretre. Zapaljenje se obično prenosi s uretre na bešiku (gonoreja, banalni uretritis). Simptomi su kombinacija uretralnih i bešičnih poremećaja; često mokrenje, gnoj i bakterije u mokraći, bolno mokrenje itd. |
|
| Cyto- |
Cito-, prvi dio u složenicama koji označava da se pojam odnosi na ćeliju, npr. citogenetički, citologija. |
|
| Cytochemia |
Citohemija, grana hemije koja proučava hemijske procese u ćeliji. |
|
| Cytologia |
Citologija, grana biologije koja se bavi proučavanjem ćelije, njene strukture i funkcije. |
|
| Cytophysiologia |
Citofiziologija, nauka o procesima koji se zbivaju u ćelijama. |
|
| Cytostatica |
Citostatici, sredstva koja oštećuju metabolizam ćelija, naročito za vrijeme mitoze i stoga se upotrebljavaju u liječenju tumora i leukemija (u kojima se ćelije razmnožavaju brže nego normalno). Najpoznatiji c. su hlor-etazin («azotni plikavac»), uretan, mekaptopurin, busulfan, trietilen-melanin, aminopterin i dr. Sin. antimitotica. |
|
| Cytotoxin |
Citotoksin, ćelijski otrov, antitijelo koje nastaje u organizmu poslije parenteralnog unošenja ćelija. C. su specifični, tj. parenteralno unesene ćelije izazivaju stvaranje c. koji dejstvuju samo na njih (npr. nephrotoxin – unošenjem bubrežnih ćelija, hepatotoxin – unošenjem jetrinih ćelija). C. se vezuje za antigen koji se nalazi u živoj ćeliji i time izaziva smrt ćelije. |
|
| Cytotropismus |
Citotropizam, specifično privlačenje koje izvjesne ćelije ispoljavaju prema određenim bakterijama, lijekovima itd. |
|
| Czermakov opit |
V. refleks |
|
| Czernyjeva dijateza |
V. diathesis |
|
