Gasni vučac |
V. v gangraena |
|
Gasovi |
Materije slične vazduhu u kojima su molekuli odvojeni jedan od drugog i zbog toga se slobodo kreću; indiferentni g., gasovi koji nisu direktno škodljivi, ali čijim se udisanjem živi organizam ne bi mogao održati zbog nedostatka kiseonika (npr. azot); nitrozni g., smjesa azotnih okisa iz kojih u prisustvu vlage nastaju azotasta kiselina i azotna kiselina. N. g. spadaju među najotrovnije g. Podnošljiva granica iznosi oko 0,1 mg na litar vazduha. Stvaraju se pri proizvodnji azotne kiseline, nitroceluloze i nitroglicerina, pri samogorjevanju celuloida, u industriji plemenitih metala, pri sagorjevanju dinamita i pri ekplozijama. Pri udisanju letalnih i subletalnih doza dolazi do intenzivnog nadraženja organa za disanje. Poslije kratkog vremena nastupi latentni stadijum bez simptoma, koji traje 6-8 časova, a zatim se razvija teški akutni edem pluća sa svima posljedicama; plemeniti g., intertni gasovi, gasoviti elementi koji se odlikuju time što su u hemijskom pogledu indiferentni. To su helijum, neon, argon, kripton, ksenom i niton (radon). |
|
Gasserov ganglion |
V. ganglion |
|
Gaster |
Želudac, prošireni dio kanala za varenje, na kome se razlikuju: prednja strana, zadnja strana, lijeva ivica ili velika krivina (curvatura major), desna ivica ili mala krivina (c. minor), gornji ili ulazni otvor (cardia) i donji otvor (pylorus). Želudac ima uspravni i horizontalni dio. Na uspravnom dijelu razlikuju se: gornji dio (svod želuca) i tijelo želuca. Na horizontalnom dijelu razliku se: desni prošireni dio, zvani pilurusni trijem (antrum), i lijevi, suženi dio, pilorusni kanal. Zid želuca je sastavljen od četiri sloja:spolja, serozni sloj (peritoneum), zadnji sloj glatkih mišićnih ćelija, poređanih u snažne uzdužne, kružne i kose snopove, dalje podsluznički sloj, i sluznica sa mnogobrojnim cjevastim žlijezdama koje učestvuju u stvaranju sastojaka želudačnog soka (pepsin, himozin i hlorovodonična kiselina itd.). Pod dejstvom želudačnog soka bjelančevine se razgrađuju do albomoza i peptona. Sin. ventriculus; hipotoničan ž., rendgenski izgled želuca koji je zbog smanjenog tonusa u sredini korpusa uži nego u predjelu forniksa i antruma, zbog čega liči na uspravno postavljenu piskotu. |
|
Gastralgia |
Gastralgija, bolovi u predjelu želuca. |
|
Gastrectasia |
Gastrektazija, proširenje želuca. |
|
Gastrička groznica |
V. febris |
|
Gastrička tubaža |
V. tubaža |
|
Gastričke krize |
V. crisis |
|
Gastricus |
Gastričan, želudačni. |
|
Gastrin |
Hormon sluznice pilorusa; podstiče želudačno lučenje. Sin. gastrosekretin. |
|
Gastritis |
Zapaljenje želuca. Postoji više oblika: antralni g., zapaljenje samo antruma želuca; atrofički g., hronični g. s atrofijom sluznice; flegmonozni g., g. praćen apscesima u zidu; hipertrofički g., g. praćen hipetrofijom žlijezda: kataralni g., najčešći oblik g., čiji su simptomi: pretjerano lučenje sluzi, promjena u stomačnom hemizmu, gubitak apetita, muka, povraćanje, bolovi; polipozni g., g. s polipoznim tvorevinama na zidu: toksički g., g. izazvan dejstvom nekog otrova ili kaustičnog sredstva. |
|
Gastroanastomosis |
Gastroanastomoza, spajanje i stvaranje šire komunikacije između oba dijela „želuca u obliku pješčanog sata“. |
|
Gastrocolicus |
Gastrokolični, želudačno-količini, npr. ligamentum gastrocolicum, želudačno-količna veza, koja spaja veliku krivinu želuca sa poprečnim dijelom debelog crijeva. |
|
Gastroduodenalis |
Gastroduodenalan, želudačno-dvanaestopalačni, npr. arteria gastroduodenalis, želudačno-dvanaestopalačna arterija, koja služi ishrani i želuca i duodenuma. |
|